Weekverhaal 1 (za 31-08, wo 04-09)

Zaterdag 31-08 was het weer tijd om uit te gaan. Heel de club Nederlanders kwam weer bij elkaar, dit keer bij ons thuis. Een mede huisgenoot van ons, had ook een aantal vrienden uitgenodigd. Dit was extra gezellig. Het was een internationale groep, dus ik kon mijn Engels weer  even flink oefenen. Om 12 uur stuurde ik nog even een whatsapp om te testen, of die het op 1 september nog wel ging doen. ik had een contract afgesloten, maar dacht dat ik het niet goed had gedaan. Toen ik een bericht terug kreeg via whatsapp, kon mijn dag niet meer stuk.  En al helemaal niet meer toen de buurman nog even op bezoek kwam. Hij kwam vertellen dat hij geluidsoverlast had van ons. En als we niet snel zoude vertrekken belde hij de politie. De keus om te blijven of gaan was dan ook niet erg moeilijk, want we stonden al bijna klaar om te vertrekken.

Zondag heb ik niet heel erg veel gedaan, ik moest me natuurlijk goed voorbereiden voor mijn eerste dag stage. En uitslapen van de dag van te voren, haha

Maandag 02-09 Het echte leven is nu dan toch begonnen! 36 uur per week werken, op een kinderdagverblijf waar je 3 kwartier naar toe moet reizen. Waar de mensen je taal niet spreken en in een land waar het rond de 33 graden is. Maar ondanks dat alles heb ik echt een top eerste dag gehad. Het personeel is erg vriendelijk, en ze ontvingen me heel hartelijk. De meeste spreken geen Engels, maar sommige proberen dan toch op een of andere manier met mij te communiceren. Er zijn wel heel veel verschillen te zien, wat ik erg interessant vind. Dit is ook een van de redenen, waarom ik naar het buitenland wilde om stage te lopen. Tussen de middag eten de kinderen een warme maaltijd. Het personeel krijgt dit ook aan geboden in de pauze van 1 uur lang. De kinderen gaan 1 uur later slapen als in Nederland. En ze slapen gewoon op een matje in de zelfde groep als ze spelen. Verder gaan ze heel anders met de kinderen om. Als er een kindje huilt pakken ze deze meteen op, wat de reden daar dan ook van is. En een luier verschoon je op de tafel waar ze ook activiteiten doen. Wel met een verschoon kussen natuurlijk, maar toch..

Dinsdag was mijn 2de dag op stage ik kende de kindjes al een beetje. Er zitten toch een paar ondeugende kindjes bij. Het is wel grappig om te zien, maar als ze iets doen wat niet mag, weet ik nog niet zo goed hoe ik dit kan aangeven. Tot nu toe roep ik dan maar Belén (de groepsleidster) In de pauze was het ook weer reuze gezellig. Je zou misschien denken, 1 uur dat duurt wel erg lang. Maar er werkt een man (Pablo) en hij is erg enthousiast met de kinderen en daar praat hij ook Engels mee, maakt veel grapjes en hij is 1 van de 3 mensen die Engels kan. Hij speelt voor tolk, voor mij! Ik heb nog met een kindje gedanst en we hebben samen de kleuren opgenoemd in het Spaans. Ik leer nog meer van de kinderen als zei van mij. Op deze stelling krijgen jullie op het einde van mijn stage nog antwoord.

Woensdag 04-09 we zijn alweer op de helft van de week! En de wekker ging alweer om 7.15. Gisteren hebben we eindelijk de metrokaart in handen gekregen. Dit is erg fijn want dat scheelt weer tijd en geld. Ik heb vandaag ook een liedje mee gezongen, die Belén voor mij heeft opgeschreven in het Spaans. Ik moet nu alleen nog even opzoeken wat het betekend. Verder heb ik in de pauze nog lekkere bloemkool op. Ja mama, het is echt waar! Op het einde van de dag vroeg mijn collega (Pablo) of hij mij ergens kon af zetten met de scooter. Dit aanbod nam ik aan, nu hoefde ik niet te lopen naar de metro.

Morgen heb ik nog een dagje van 8 uur te werken. Vrijdag start ik om half 10 en mag ik een vergadering bij wonen die start om 1 uur tot half 2. Om te horen wanneer ik vrije dagen heb. Niet geheel onbelangrijk natuurlijk. Daarna ga ik lekker van het weekend genieten.

Enjoy!